در دوران جنگ سرد و در سال ۱۹۷۵ میلادی در طی یک ماموریت سری شوروی بر روی ایستگاه فضایی خود توپی را نصب و توسط آن شلیک کرده بود. اما ۲۵ سال بعد از پایان جنگ سرد اطلاعات این توپ به صورت عمومی انتشار یافت. این توپ تنها توپی است که در خارج از کره زمین و در مدار این سیاره خاکی مورد استفاده قرار گرفته شده است.
در حدود ۴۰ سال پیش هنگامی که بلوک های شرق و غرب در حال جنگی سخت میان خود بودند، شوروی از سلاحی استفاده کرد که موجب حیرت همگان شده بود. شوروی به وسیله توپی اقدام به شلیک کرد که روی زمین نبود! این توپ در مدار زمین و روی ایستگاه فضایی متعلق به شوروی نصب شده بود. این مورد تنها موردی بود که توپی خارج از کره زمین مورد استفاده قرار بگیرد. توپیکه در این ایستگاه فضایی نصب و استفاده شد نسخه ای از توپ های مورد استفاده در هواپیماهای بمب افکن روسی بود که برای استفاده خارج از جو زمین بهبود هایی یافته بود. این توپ که در نسخه اصلی خود ۲۳ میلی متر قطر داشت توسط آرون ریختر توسعه یافته بود و در بمب افکن های قدرتمند روسیه به نام Tu-22 توپولوف بلیندر نصب گردیده بود. این بمب افکن هواپیمایی مافوق صوت است که شوروی در دوران جنگ سرد آن را به طور چشم گیری توسعه داده بود.
در سال ۱۹۷۰ میلادی گروهی از متخصصان شوروی توپ خود را با نام R-23M Kartech بر روی ایستگاه فضایی آلماز که متعلق به شوروی بود نصب کردند. این توپ تا به امروز محرمانه مانده بود و برخلاف نسخه اصلی اش که همگان با آن آشنا هستند، کسی از آن اطلاعی نداشت. اما به لطف برنامه ای تلویزیونی که در کانالی روسی پخش شد از اطلاعات این توپ پرده برداشته شد. در دوران جنگ سرد و در بحبوحه ای رقابت فضایی دو ابر قدرت به شدت بالا گرفته بود و ترسی برای شوروی به وجود آمده بود که مبادا بلوک غرب اقدام به حمله و یا جاسوسی از ماهواره های شوروی بپردازد. ماهواره هایی که در مدار زمین قرار داشت و در صورت جاسوسی و یا حمله، شوروی یکی از بزرگترین پایگاه های قدرت خود را از دست می داد. به همین علت تنها راه حلی که مناسب دیدند نصب و استفاده از یک قبضه توپ جنگی بود. البته این شک تا حد زیادی امکان وقوع داشت چرا که با توجه به اطلاعات موجود و خصومت میان دو بلوک امکان هرگونه حمله به تجهیزات فضایی وجود داشت و پیش بینی مقابله با این دست حملات تصمیمی صحیح بود.
ایستگاه فضایی آلماز یا الماس با هدف پیشبرد اهداف نظامی در مدار زمین قرار گرفته بود و بهترین انتخاب روس ها برای محل قرار گیری توپ این ایستگاه فضایی بود. همچنین استفاده از انواع رادار ها و دوربین ها در این ایستگاه فضایی به شوروی کمک می کرد تا برای موارد شناسایی و جاسوسی از این ایستگاه استفاده کند. پس گزینه ای بهتر از آلماز برای این کار وجود نداشت. بنابر اطلاعات ارائه شده، این توپ توسط یک موسسه‌ی تحقیقاتی – نظامی زیر نظر الکساندر نودلمن توسعه یافته است. متخصصان این موسسه در نهایت توپی ۱۴.۵ میلی متری را طراحی کردند که با بهره گیری از فناوری شلیک سریع، توانایی هدف قراردادن انواع سوژه ها از فاصله‌ی ۳.۲ کیلو متری را داشت. این توپ قادر است ۹۵۰ تا ۵۰۰۰ شلیک را در دقیقه داشته باشد. همچنین سرعت هر یک از گلوله های شلیک شده توانایی رسیدن به سرعت ۶۹۰ متر در ثانیه را دارا بوده که بیشتر از سرعت صوت است. البته محدودیت هایی نیز گریبانگیر روس ها شده بود که کاملا طبیعی بود. به خاطر این که این توپ در ایستگاه فضایی نصب شده بود بسیاری از توانایی های خود را از دست داده بود. به طور مثال در صورتی که اپراتور ها می خواستند هدف گیری دقیقی انجام بدهند مجبور می شدند این ایستگاه فضایی را در جهات مختلفی به گردش در بیاورند. برای درک بهتر این مطلب کافیست بدانید که وزن این ایستگاه فضایی در حدود ۲۰ تن می باشد!