هر چقدر که دنیای داخل زمین زیباست و در دریا شگفتی ها وجود دارد، حیات آسمان و آنچه که در آن است هم خالی از شگفتی ها نیست . بیایید به ۵۷۰ سال نوری فرا تر از زمین حرکت کنیم و به صورت فلکی virgo برویم. درست در اینجا سیاره ای در حال فروپاشی و در عین حال در حال چرخیدن به دور یک کوتوله ی سفید است که این رخداد برای منجمان بسیار متفاوت تلقی شده است. جالب است که بقایای ستاره ی زرد رنگی که مدت هاست قانونا مرده است هنوز هم که هنوز است در حال چرخیدن است. آنطور که دانشمندان می گویند علت فروپاشی و نابودی این سیاره، همان ستاره اش است: سیاره کوتوله سفید رنگی که به شدت متراکم است و نیروی گرانشی شدید ایجاد شده از آن به از هم گسستگی خاک سیاره از هم پاشیده منجر شده و توده ای از گرد و غبار را ایجاد کرده که سیاره مرده را درون مدارش دنبال می کند.
درست در سال گذشته بود که تلسکوپ کپلر توانست این رویداد را مشاهده کند و محققان را به تلاش و تحقیقی وادارد که نتیجه آن در نشریه ی نیچر منتشر شده است.
دانشمندان به خودی خود منتظر چنین رویداد هایی بوده اند و پیش بینی هایی داشته اند اما تا کنون نمونه ی واقعی ان را ندیده بودند و این موجب هیجان آن ها شده است.
نهایت این تحقیقات دانشمندان را به حیات فرا زمینی فرا می خواند که بسیار مقوله ی جدید و البته پر طرفداری است. امامعنی حیات فرا زمینی این است که اگر آب و هوا و دما در سیاره ای شبیه به زمین باشد، این امکان دارد که به دور کوتوله های سفید بچرخند. به دلیل اندازهع و البته به دلیل میزان نوری که این مجموعه دارد، به راحتی قابل تشخیص و مشاهده اند و این است که بالاخره منجمان توانستند این رویداد را در ۵۰۰ سال نوری آن طرف تر از زمین به چیزی شبیه زمین دست پیدا کنند.
زمانی که یک ستاره معمولی از همه سوخت هسته ای خود استفاده کرد، به مرحله ای می رسد که سرخ رنگ می شود و حجمش تا ۱۰۰ برابر افزایش پیدا می کند. از سویی دیگر، هر چه که در اطراف این جسم باشد، به سرعت توسط جسم قرمز رنگ بلعیده می شود و به سمت مرکزیت آن هدایت می شود. پیش بینی ها بر این قرارند که تا ۵ میلیارد سال دیگر حتی بعد از مرگ خورشید نیز این کار انجام شدنی است. این است که برای محققان جالب است که چگونه به دور کوتوله ی سفیدی که مشاهده کرده اند هنوز هم چیزی در حال چرخیدن است!
در ادامه ی تشکیل کوتولیه ی سفید محققان بر این دست پیدا می کنند که جسم قرمز شروع به انقباض می کند و لایه های بیرونی خود را از دست می دهد و تبدیل به یک کوتوله ی سفید رنگ می شود.
این کوتوله ها در طول سال ها خنک می شوند و نهایتا در دمای خورشید باقی می مانند. حالا نکته این جاست که آیا سیاره ای که به دور کوتوله ی تازه کشف شده می چرخد، در فاصله ی قانونی از آن قرار دارد که آب و هوای زمینی را فراهم کند یا نه!؟