هر وقت نیاز به گریه کردن دارید، آرام گریه کنید، یا اینکه وقتی عصبانی هستید به هر نحوی که شده خشم خود را به طور مثبت تخلیه کنید. این ها از جمله توصیه هایی است که بسیاری از متخصصین روان درمانگر به مراجعین خود می گویند. حتی اگر این را هم به شما نگویند، خودتان از سرکوب احساسات خود احساس خوبی نخواهید داشت.
حالا محققین روی افرادی که احساسات خود را سر کوب می کنند مطالعاتی انجام داده اند که بیانگر مشکلات آنان است. آن ها می گویند که سرکوب احساسات موجب کوچکتر شدن مغز می شود.
محققان به اندازه مغز و روند رشد پیری را مورد مطالعه قرار دادند. آنان می گویند فرد با پیر شدن، مغزش روز به روز کوچک تر می شود. اما اگر این کاهش، بیش از حد نرمال باشد بیانگر نوعی بیماری مغزی است.
محقق این تحقیق دکتر لنور.ج .یولینور از انجمن ملی سلامت (NIH) در بتسدا و عضو آکادمی عصب شناسی آمریکا اظهار کرد: علایم از دست دادن حافظه ضمن کوچک شدن مغز، نشان دهنده ی این است که فرد دارای بیماری مغز است. افرادی که بی احساسند نشان از نوعی بیماری مغزی دارند. البته قرار نیست این شرایط را بسط دهیم.
در این تحقیق، ۴۳۵۴ فرد بدون زوال عقل با متوسط سن ۷۶ سال تحت اسکن ام.آر.ای قرارگرفتند و علائم احساسی از جمله فقدان احساس، علاقه، فقدان هیجان، کاهش فعالیت و ترجیح به ماندن در منزل وخستگی ارزیابی شد.
در این مطالعه نتایج حاکی از این بود که ماده خاکستری مغز، که در یادگیری و نگهداری خاطرات کمک می کند، همچنین ماده سفید مغز در افراد بی احساس، کمتر است.
یکی از مشکلاتی که در کوچک شدن معز تعیین کننده است، سر کوب کردن احساسات در ایام قبل از پیری است که این روند رشد پیری را افزایش داده و مغز را کوچک تر می کند.
بنابراین هرگز نباید احساسات را سرکوب کرد و برای رسیدن به نقطه هیجانی، باید حداقل با صحبت کردن، هیجانات را تخلیه کرد.