متاسفانه دورویی یکی از رذایل اخلاقی است که این روزها زیاد آن را در میان مردم مشاهده می کنیم. جالب اینجاست که پشت تمام دورویی ها بیش از اندازه منفعت طلبی خوابیده است. یعنی فرد دو رو برای اینکه منافع مادی و یا معنوی را به سمت خود جلب کند، اقدام به دوگانگی رفتاری دارد. دو رویی می تواند نسبت به رفتار و اعمال و افکار و یا حتی به نحوه ی برخورد با دیگران در شرایط مختلف منجر شود.
افراد دو رو سعی دارند دیگران را از خود راضی نگهدارند تا به اهداف خود چه پسندیده په نا پسند دست پیدا کنند اما رفتارهایی از خود ساطع می کنند که می توان به راحتی آنان را در دوگانگی رفتاری تایید کرد.
خوشبختانه از طریق زبان بدن و حرکات ارادی و غیر ارادی اعضای افراد می توان به چنین چیزی پی برد. ارتباطات کلامی در این دسته از افراد زیاد بیانگر دو رو بودن نیست اما ارتباطات غیر کلامی به خوبی گویای ماجراست. «بن‌بست دو سویه» مبحثی در علم ارتباطات است که به خوبی روشن‌کننده این مسئله است. این نظریه چنان تعریف می شود که اگر فردی چیزی میگوید ولی در عمل کار دیگری انجام می دهد شما باید به کار عملی وی توجه داشته باشید. یعنی باید حدود ۹۰ درصد به ارتباطات غیر کلامی افراد توجه داشته باشید.
در مورد افراد دورو مشخصات رفتارهای غیرکلامی این چنین است که مردمک چشم‌های افراد دورو باز است و رنگ صورت آنها از حالت عادی تغییر می‌کند یا به سفیدی می‌گراید یا قرمز و گلگون می‌شوند.
از طرفی می توانید به حرکات دست فرد توجه کنید. این افراد هنگام حرف زدن دست خود را پشت کمر خود پنهان می کنند. همچنین می توان گفت صدای بلند تری دارند. می توان گفت دو رو ها به طور کلی به کسی اعتماد ندارند و هنگام دست دادن با نوک انگشتان دست می دهند. وقتی که این افراد روی صندلی می نشینند به راست و چپ و یا جلو متمایل می شوند.
آنها دروغ گو های ماهری هستند اما حافظه ی کمی دارند و سریعا فراموش می کنند.